Klinika dla dzieci z wirusem HIV

Mungu akubariki!

Dziś niemal cały dzień spędziłyśmy poza Laare. O poranku wyjechałyśmy najpierw do Meru (miejscowość oddalona od naszej misji o ok. 60 km.), a następnie wzięłyśmy udział w uroczystościach w Nchiru, podczas których została poświęcona klinika dla dzieci zarażonych wirusem HIV. Dzieci te są podopiecznymi włoskiej organizacji AINA, która w Nchiru prowadzi ośrodek dla ok. 100 chorych dzieci.

Centralnym punktem uroczystości była Msza św., której przewodniczył Ksiądz Biskup z diecezji Marsabit. Zgodnie z afrykańską tradycją podczas liturgii nie zabrakło procesji i tańców sakralnych. Po Eucharystii i poświeceniu kliniki - dzieci i dorośli w strojach plemiennych prezentowali tańce religijne. Nie zabrakło też oczywiście przemówień zaproszonych gości, sponsorów i przyjaciół AINA.

Co dziś zwróciło moją uwagę?

W związku z atakami terrorystycznymi w Kenii Zarówno na ulicach, jak i przy wejściu do sklepów - przeprowadzane są wzmożone Kontrole. Widok czarnoskórych, uzbrojonych funkcjonariuszy wzbudza respekt. To po pierwsze. Po drugie – doświadczyłam dziś tego, czym jest podróżowanie tzw. matatu. Jest dokładnie tak, jak wcześniej opowiadała mi o tym S.M. Alicja – starym, zdezelowanym busem podróżują głównie ludzie ubodzy. W busie jest ciasno, nieprzyjemnie pachnie i zdecydowanie liczba pasażerów jest większa niż ilość miejsc. Przeżyłam dziś chwile trwogi, ponieważ – pomimo dużej szybkości – drzwi busa czasem bywają otwarte.

Jest to jednak stosunkowo tani i szybki środek transportu, więc… byłyśmy wdzięczne za to, że i my mogłyśmy z niego skorzystać. No i oczywiście dzieci – noszące na plecach gałęzie, worki z jedzeniem i młodsze rodzeństwo – to tutaj widok powszechny, podobnie jak widok mężczyzn odurzonych narkotykiem o nazwie miraa.

U końca dnia dziękuję Ci, Jezu za to, że TY nie skorzystałeś ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołociłeś samego siebie…, stawszy się podobnym do ludzi. Dziś odkrywałam tę Twoją obecność w ubogich, w chorych dzieciach i w tych, którzy bezinteresownie świadczą im dobro. Deo gratias!